MUTLULUĞUN RESMİ YAPILAMAZ ABİDİN.

yapılırsa “resim” olmaz o.

sen hiç mutlu mutlu başlayıp biten bir roman, şiir, hikâye okudun mu, öyle bir film seyrettin mi? okuyamazsın, seyredemezsin, çünkü yok.

sanat eseri mutlulukla karşılaşınca asit görmüş deri gibi eriyiverir, sanat eseri olmaktan çıkar. daha doğrusu böyle baştan olmaz zaten.

senin şairinin kastı, “hadi yap!” değildi, biliyoruz. onun hayalindeki el, milyonlarca insanın ellerinden oluşmuş koca, nasırlı bir eldi. o el yapacaktı o resmi. o zaman zaten o da resim olmaktan çıkacak, mutluluğun ta kendisi olacaktı.

hem bak başka bir şair de demiş ki, yalnızlık paylaşılmaz.